ශ්‍රී පාද වන්දනා. සිරිපාදේ යමුද??????

මගේ පසුගිය ලිපියේ පැවසු පරිදි ලංකාවේ ගැහැණුන්ගේ නොපනත්කම් ගැන දෙවැනි වරටත් ලියන්නට ගත්තද, මේ අවුරුද්දක් ගෙවිල අවුරුද්දක් පටන්ගන්න අලුත් අවුරුදු කටේ එවන් දෙයක් ගෝචර වෙන්නේ නැහැ කියල හිතුන නිසා මම හිතුවා අපේ යාලුවොන්ව අපේ උතුම් පුදබිමක්වන සිරිපා වන්දනාවට එක්කන් යන්න. මොකද කියන්නේ යන්න නඩේ ලැහැස්තිද? හ්ම්ම්ම්ම් ........

ඔන්න හා හා පුරා කියල ගිය අවුරුද්දේ ලංකාවට බැස්සේ සිරිපාදේ යන්න හිතාගෙනමයි. මොකද අවස්ථා ගණනාවක ගෙදර ඉන්න කාලේ මට ඔය ගමන යන්න තිබුණු චාන්ස් එක මගහැරුනා. සිරිපාද වන්දනාව ගැන එක එක කතා අහල තිබුණු මම මේවගේ කතාවකුත් අහල තිබුනා සිරිපාදේ එක පාරක් නොගිය මිනිහත් මෝඩයෙක් එකපාරකට වඩා යන මිනිහත් මෝඩයෙක් කියලා. ඒ මොකද මට මේ ගැන වටහල දුන්නේ අපේ සීයා. ඒ කියන්නේ ඉස්සරකාලේ අද වගේ ශ්‍රීපාදස්ථානය අවට ජනාකීර්ණ නැහැ වන ලැහැබවල් රළු පාරවල් මගින් තමයි මේ ශ්‍රී පාද වන්දනාවට යන්න ඕනේ උනේ හරිම දුෂ්කර කර්තවයක් තමයි මේක ඉස්සර දවස් වල හැබැයි දැන්නම් දෙවියන්ගේ පිහිටෙන් හරිම ලේසි පහසුවට තියෙනවා කියලයි සීයානම් කිව්වේ. එක පාරක් නොගිය කෙනා මෝඩයෙක් වෙන්නේ සිරිපාදේ ගැන දැනීමක් නැති නිසා. එකපාරකට වඩා යන කෙනා මෝඩයෙක් වෙන්නේ ඒ කම්කටොළු මැද මේ ගමන යන නිසා. ඒ මොන කතාව කිව්වත් 50ස් වතාවටත් වැඩිය සිරිපා කරුණා කරපු අය අපේ වැඩිහිටියෝ අතර ඉන්නවා.

මනුස්ස ජීවිතේ කොයිවෙලේද කියල කියන්න බැහැනේ. බෞද්ධයෙක් විදියට අපේ රටේම තියෙන උතුම්ම පුදබිමක් වන ශ්‍රී පාදය වන්දනාකරගන්න එක කොයිකටත් හොඳයි කියලයි මට හිතුනේ නිවාඩු යන්න කලින්. හැබැයි මේ අදහස ගෙවල්වලට කිව්වට පස්සෙනම් ආවේ එච්චර හොඳ ප්‍රතිචාරයක් නෙවෙයි. මොකද හැම වැඩිහිටියෙක්ම රටින් පිට ඉන්න අවස්තාවක මින් පෙර සිරිපාදේ නොගියපු කොඩු කාරයෝ සෙට් එකක් සිරිපාදේ යන එකට කවුරුවත් කැමති උනේ නැහැ. එයට මුල් උන තවත් හේතුවක් තිබුනා මගේ බිරිදගේ (බනියගේ) කකුලේ අසනීපය. ඇයට මෙම ගමන යාමට හැකිවෙන එකක් නැහැ කියලයි හැමෝම කිව්වේ. එවිට මා ඔවුන්ට කිව්වේ යන්නට බැරිනම් කරේ තියාගෙන හරි යනවා කියලා. අනෙක දෙබර වද තියෙනවලු  හැමෝම හැදුවේ ගමන නවත්වන්න. හැබැයි සහෝදර වරුනි අපි කිව්වොත් කිව්වා දෙකක් නැහැ. මේ ගමනට සහභාගී උන වැඩිමල්ම කෙනාගේ වයස 27යි ඒ මගේ එක කුස නූපන් සහෝදරයා වන හැරා ගොයියා. අනෙක් ඔක්කොම පොඩි උන් තමයි මේ ගමන යන්න සෙට් උනේ.

මෙතනින් මීට පෙර වතාවක් සිරිපාදේ ගිය අය අතර හිටියා බනියගේ පුංචිගේ පුතෙක්වන තාරක.මේකා පොඩ්ඩක් මහදැන මුත්තෙක්. පුංචිලා පොරවයි නංගිවයි භාර දෙද්දී කිව්වේ දිනු පුතේ ඔයාගේ විශ්වාසෙට තමයි නංගිවයි මල්ලිවයි එවන්නේ කියලා. උන්දෙන්නයි ජනිතුයි(ඝාන්දී) 12, පසිඳු (මිකී) 13, අපේ නංගි 17, හසිත 22, බනියගේ අක්ක (සිඟිති) 23, බනියා 19, මම 22යි, ඔන්න ඕකයි අපේ නඩේ. කොහොම හරි බනියව ස්කොලේ ගෙනියපු වෑන් එකේ අයියම අපි සෙට් කොරගත්තා හයර් එක යන්න. මොකද හැරා කිව්වා විදියට සිරිපාදේ ගිහිං ඇවිත් ඩ්‍රයිව් කරන එක අමාරු නිසා. 

දැන් අපේ ගෙදර නිකන් ටෙලිකොම් එක වගේ එහෙන් කෝල් මෙහෙන් කෝල් හතර වටින්ම උපදෙස්. යන්නේ කොහොමද .....කරන්නේ මොනවද.... අරව මෙව්වා වැඩ ගොඩයි. කොහොම හරි ඔතනට සෙට් වෙනවා අපේ ඉන්දුවා. පොර ජොබ් එක කරන්නේ නම් කාලතුවක්කු රෙජිමේන්තුවේ දෙවන ලුතිනන් කෙනෙක් විදියට. පොරත් දැන් නිවාඩු ඇවිත් යනගමන් මාව හම්බවෙන්න අපේ ගෙදර ඇවිත් හිටියේ. පල්ලෙහා ගෙදර නැන්දා හදිස්සියේම ඇහුව පුතේ ඔයාල කෝඩු අග්ගලා හැදුවද කියලා. හප්පේ..... තව පොඩ්ඩේන් එකත් මිස් වෙනවා යන්තම් ඉන්දුවා ඉදිරිපත් වෙලා අග්ගලා ටික හදල දුන්නා. හැබැයි එව්වනම් කෙලින්ම කාලතුවක්කු උන්ඩ වගේම තමයි. පස්සේ හොයා ගත්ත විදියට මේකා සීනි කර කරලා වැඩියෙන්. හිකිස්...යන්න පිටත් වෙද්දී සිඟා එන්න බැහැයි කිව්වා. මොකද ඒකිගේ කොල්ල ඒ කියන්නේ තාරාවා එන්න හිටියේ නමුත් එකට එන්න වෙන්නේ නැහැලු. ඒ නිසා මේකි එන්නම බැහැලු. බනියා බල කරද්දී අනේ බැහැ නංගි බබී මම ආවොත් මට එන්න වෙන්නේ කකුල් හතරෙන්. අනේ මට බැහැ ඔච්චර දුර යන්න අරව මෙව්වා සිද්දි ගොඩයි. මම හිතින් හිතාගත්ත අනේ මම සමන් දෙවියන්ගේ හාස්කම් ගැන අහල තියෙනවා දැකල නැහැ. එහෙම දෙයක් තියෙනවනම් අනිවා මෙකි අපි යන්න තප්පරයක් හරි තියල එනවා කියලා. ඒ දේ ඒ විදියටම සිද්ද උනා. 

(සිඟා කියන්නේ ගත්ත තීරණයක් කවදාවත් වෙනස් කරන්නේ නැති කෙනෙක්)



කොහොමින් කොහොම හරි හවස 4 ට විතර ගෙදරින් පිටත් උන අපි. සින්දු කිය කිය බොහොම විනෝදෙන් ගමන ආවා. 

රෑ 10 පමණ සිරිපාදේ පහලට ආව අපි හීන් සැරේ  අපි නඩේ පොඩි උන් ටිකටත් ඇහැ ගහගෙන හීන් සැරේ සිරීපාදේ කරුනාකරනවා. පොඩි උන් ටිකත් තුන් සරණේ කවි කියන්නේ පුරුදු කාරයෝ වගේ. 

වඳින්න යන අපේ අක්කට බුද්ධන් සරණේ සරණයි.............

අපේ බනියාවත් අරන් මුන් ටික නගිනවා. මගේ චන්ඩි කෙල්ල කාගේවත් සපෝර්ට් එකක් නැතිව සිරිපා කරුණා කරන ආකාරය මම බලන් හිටියේ හරිම සන්තෝසෙන්. මේ අතර වාරෙදි තමයි සිඟාට යන්න අමාරුවෙලා අත් දෙකත් උපයෝගීකරගෙන (කකුල් හතරෙන්) මේකි යන්න ගත්තේ. අයියෝ කුණු සංසාරේ කිව්වලු. මගේ ලඟට ආව හැරා. මල්ලි පේනවද කට වරද්ද ගත්ත විදියටම යන තාලේ... කියල ඇහුවාම තමයි මට මතක් උනේ මෙයා එන්න කලින් කිව්ව එව්වා. කරන්න දෙයක් නැහැනේ මගදාලා යන්නත් බැහැනේ මමයි හරි වාරු කරන මෙයාව අරන් ගියා. ඒ මදිවට අපේ උන්දා බ්ලැන්කට් වගේකුත් අරගෙන උඩ සීතල හැදෙයි කියල පිටේ බෑග් එක පුරවල එකේ බරයි අක්කගේ බරයි දෙකම තිබුනත් මට කිසිම මහන්සියක් නම් දැනුනේ නැහැ. 

මගදී හම්බවෙන අයට බෙදන්න කැවිලි වර්ග නැති නිසා අපේ බනියා මොලේ කල්පනා කරලා ටොෆි පැකට් වගයක් දාගෙන ඇවිත් තිබුනා. ඒවත් බෙද බෙද අපි හීන් සැරේ උඩට කරුණා කළා. මෙතැනදී මතක් කරන්න ඕනේ වැදගත්ම දෙයක් තමයි මළුවට එකයි කියන සුරුට්ටුව. අයියෝ කුණු සංසාරේ........ ඒක බිව්ව වෙලාවේ ඉඳන් මටයි හසිතයටයි කැස්ස නවත්වගන්න බැහැ. කොහොම හරි බනියගේ ඇහැ වහල මළුවට එකයි පිටින් දාලා ගෝල්ඩ් ලීෆ් දෙකතුනක් නම් අපි දෙන්න ඉවර කළා. බනියත් දැක්කා නොදැක්ක වගේ හිටියේ. ඒ 

                                                    ඔය පින්තූයේ යන්නේ දුම් රැල්ලක්ම

වෙලාවේ තිබ්බ සීතල නිසා වෙන්න ඕනේ. අපේ අය කොහොමින් කොහොම හරි ඉදිකටු පානටත් ලඟා උනා කියමුකෝ....

                                                                       සීත ගඟුලේ     
                                                             
ඉදිකටුපානේ වතාවත් කරලා ටිකවෙලාවක් ගිමන් හැරිය අපි නැවතත් කරුනාකරන්න පටන් ගත්තා. විනාඩි පහලවකට පමණ පසුව මට යම් කිසි අඩුපාඩුවක් වගේ හිතට දැනෙන නිසා මම නිකමට හැරාට කිව්වා කට්ටියම ඉන්නවද කියල බලන්න කියලා. බැලින්නං තාරක මිසිං...... කාපන් හැලප කිව්වලු......... කෝ තාරක???? මට දෙවිලොව සිහි උනේ එද්දී පුංචි කිව්වා වචන සෙට් එක මතක් උන නිසයි. "දිනු පුතේ ඔයාව විශ්වාස කරලයි මේ දෙන්නව එවන්නේ" අයියෝ මම දැන් මොකද කරන්නේ..... අනෙක් යට හෙමින් එන ලෙස පවසා හැකිතරම් වේගයෙන් මම  මහගිරිදඹේ අසලට යන්නට වූනේ මෙහි පැමිණ පුරුදු ඇති නිසාවෙන් මේකා අපිට කලින් නගින්නට ඇතැයි සිතාය . එවැනි වදන් අප එද්දී දෙතුන් විටක් තාරක පවසනු සිඟාට ඇසී ඇති බවත් ඇය කී බැවින්.විනාඩි 15ක් පමණ ඉදිරියට ගියත් මට ඔහුව දැකගත නොහැකිවූයෙන්. අධික කෝපයක් මා සිතට ආවේ අපේ නංගි සහ හසිත සමගිනි. මා ඔවුන් දෙදෙනාට පොඩි උන්ගේ වගකීම භාර දුන්නේ බනියා සහ සිඟා ගැන හෙවීමේ වගකීමට අමතරව බඩු මලු එල්ලාගෙන යෑමද මට පැවරී තිබුන බැවිනි. අසල තිබු කඩේකට ගොඩවී කෝපි එකක් බේබි සිගරට්ටුවක් අදින විට අනෙක් අයද පැමිණියෙන් හැමෝම තේ කෝපි බී විඩා හරිමින් සිටියේය. එලියට ආසන්නව සිටි මිකියා අර ඉන්නේ තාරක. "තාරක....." යයි කා ගසනු ඇසී ඒ දෙස බැලු විට අඬාගෙන පැමිණෙන පොඩි එකා දුටු විට මගේ කේන්තිය පහව ගියේ මේකාගේ මූණ දිහා බලාගෙන බැනීමට නොහැකි බැවිනි. 

සිද්ධ වී ඇත්තේ ඉදිකටු පහනේදී මේකාට නින්දගොස් ඇති බැවින් නඩයෙන් මගහැරී යාමයි. එතන සිටි කරුණාවන්ත පිරිසක් සමග උඩට නැගීමට පටන්ගෙන ඇත්තේ මළුවේදී අප හා එක්වීමටයි. මේ පිළිබඳව හසිතගෙන් සහ අපේ නංගිගෙන් විමසු විට උන් දෙන්නා සිටින්නට වූයේ ඇටිකෙහෙල් කෑ උගුඩුවන් මෙනි. කෙසේහෝ පාන්දර 5ට පමණ මළුවට පැමිණීමට අපිට හැකිවිය. 

                                                            මේ ඉන්නේ ගියපු සෙට් එක

ඉරසේවයේ පින්තූරද ගත් පසු උදෑසන පූජාවටද සහභාගී වී. බනියාගේ අදහසක් මත මලුවේම මදක් විවේක ගන්නට වූයේ වෙහෙස නිවා ගැනීමටයි. 

                                  වමේ රෝස පාට ජැකට් එක සිඟා, මැද මම, අයිනේ බනියා

                                     හැරා නම් කියන්නේ ඝාන්ඳි ඉන්නේ අන්දරේ මැරුන විදියටයි කියල

පැයකට පමණ පසු අප අවදි වූයේ හැරාගේ කුන්චනාදයෙනි... හිකිස්....... නැගිටපල්ලා..... දැන් දවල් වෙලා ඉක්මනට බහිමු නැත්නම් අමාරුවෙනවා කට්ටියටම යයි පැවසු බැවින් සියල්ලන්ම ඊට අවනතව යාමට සූදානම් විය.මහගිරි දඹේ පඩි පනහක් පමණ බැසගත් පසු අප මුහුණ දුන් තවත් අසීරු අවස්තාවක් නම් බනියාගේ කකුල අමාරු වීමයි. ඇයට පඩි නැගීමට හැකිවුවත් බැසීමට නොහැක්කේ එහිදී කකුල නැවීමට සිදුවන බැවිනි. එහිදී ඇයට සහය වීමට ඉදිරිපත් වූයේ............ කවුද?????? කවුද ඉතින් ඔයාල හැමෝම දන්නා කෝරළේ ගොයියා මිසක්. මෙන්න මෙහෙමයි අපේ බනියා සිරිපාදේ බැස්සේ.කොහොම උනත් මම කිව්වා විදියටම කිලෝ මීටර් 13ක් බනියව කරෙන් අරන් ආවා.

                                                මෙන්න මෙහෙමයි බනියා බැස්සේ

 ඒ ඇවිල්ලත් මට කිසිමඅමාරුවක් නැති වෙන එක ගැන මම අදටත් පුදුම වෙනවා මොකද මීටර් 500ක් ඇවිද්දත් අමාරු මට එතරම් දුරක් බනියාවත් කරෙන් අරන් ආව එක ගැන. එද්දී නම් අනේ දිනු අයියේ එපා එපා කියා කියා ආවට මේකා ඇවිත් තියෙන්නේ ෆුල් හැපී එකේ කියල දැනගත්තේ මේ ෆොටෝ එක දැක්කමයි.

                                               අර තියෙනවා කිව්වා දෙබර කූඩුවක්

                                එද්දී කිතුල්ගලින් නාල එහෙම තමයි අපේ කට්ටිය ආවේ.

                                        මේ පින්තූරේ දැක්කම ...... මතක්වෙන්නේ නැද්ද?

                                                     මෙන්න මේකයි මූණු පොතේ තිබ්බ පින්තූරේ







මේ පොස්ටුව දැනට හිතුනු කාරණේ තමයි මේ ඊයේ පෙරේදා මගේ ෆේස් බුක් ප්‍රොෆයිල් පින්තූරේ ඒ තියෙන්නෙත් මෙතන ගත්ත පින්තූරයක්ම තමයි. ඔන්න මට බනින්න එපා පොස්ට් එක දිග වැඩියි කියල භාගෙට බාගයක්ම කපලයි පබ්ලිෂ් කලේ. ලියාගෙන යද්දී ලියවෙනවා අප්පා... තවත් කැපුවොත් පොස්ට් එකේ රසවත් බව අඩුවෙන නිසා තියෙන්නම ඕනේ කෑලි ටික විතරක් තියල අනෙක්ව අයින් කළා පොස්ට් දෙකකට දාන්න හිතුනේ නැත්තේ. එච්චර දිග් ගස්සන්න ඕනේ නැති නිසයි. මට මේ පොස්ට් එකෙන් ඕනේ කලේ ඔයාලට සිරිපාදේ අත්දැකීම ලබල දෙන්න. ගියේ නැති අයට දැනගන්නත්. ගිහිං තියෙන අයට මතකෙට නංවා ගන්නත් එක්කල තමයි මේ පොස්ටුව දැම්මේ.( මොකද දැන් සිරිපා සීසං එකනේ) එහෙනම් හැමෝටම කිරියෙන් පැණියෙන් ඉතිරෙන, සල්ලිය බාගේ අතේමිටේ වැඩිපුර ගැවසෙන ශ්‍රී සුභ අලුත් අවුරුද්දක් වේවා!!!