රටවිරු ටැලන්ට් ස්ටාර්,පබාගේ බබා පාට් සහ විදේශ සේවා නියුක්තිකයන්...............

පසුගිය දිනක ඉතාමත් උත්කර්ෂවත් ලෙස පවත්වපු රටවිරු ටැලන්ට් ස්ටාර් ගැන තමයි මේ පොඩි සටහනක් තියන්න යන්නේ.දිලාන් ඇමතිතුමාගේ මගපෙන්වීම යටතේ තමයි මේ තරඟය සංවිධානය කොරල තියෙන්නේ. අන්තිමේදී අවසන් තෑග්ග හිමිවූ වාසනාවන්තයා ඇත්තටම වාසනාවන්තයි කියල කියන්න පුළුවන් මොකද ඔහු මුදල් අගහිඟ කමකින් පෙලෙන කෙනෙක් නොවුනත් ඔහුවම තෝරලා මේ තෑග්ග දුන්නු එකයි පුදුමේ කියන්නේ. පලවෙනි වටයෙන් එලියට විසිවුනත් වයිල්ඩ් කාඩ් සංකල්පයෙන් මොහුට ඉදිරියට එන්නට හැකියාව ලැබුනේ කාගේ ආනුභාවයෙන්දැයි සොයාබැලීම වටී (නිළියකගේ සැමියෙකු වීම නිසා වෙන්නත් පුළුවන්).සැබවින්ම එම වේදිකාවේ තරඟ කල තරඟ කරුවන්ගෙන් එය ලැබීමට සුදුසු කම ඇති අය සිටියත් ඔහුට තැන ලැබුනේ ලෝකේ උතුම් රටවූ සිරි ලංකාවේ තිබෙන සුදුස්සාට සුදුසු තැන නොලැබීමේ පාරම්පරික සංස්කෘතික ක්‍රමය නිසාවෙන්දැයි නොවැටහේ. නමුත් මේ ලිපියේ අරමුණ තෑග්ග ලැබුණු පුද්ගලයා කවුද කියන එකවත් එහි සාධාරණ අසාධාරණ බව කතා කිරීමවත් නොව එම සංකල්පය ගැනම කතාබහකට ලක් කිරීමයි. මේ ලිපිය නොලීමට හිත හදන් සිටියත් ඊයේ මුහුණු පොතෙන් මේ දැක්ක පින්තූරයෙන් මම නැවත මේ ලිපිය ලිවීමට අදහස් කළා.

1. ඇත්තටම මිනිස්සු රට යන්නේ මොකද?
2. කවුද මේ රට යන උදවිය?
3. මේ අයගෙන් රටට ඇති ප්‍රයෝජනය මොනවද?
4.  මොවුන් රැකියා සඳහා පිටරට යෑමේදී භාවිතා කරන ක්‍රම වේදයන් මොනවාද? 
5. මොවුන්ගේ සුභ සාදනය සඳහා ක්‍රියාත්මක වෙන ආයතන මොනවාද?
6.  එම ආයතන වලින් මොවුන්ට සේවයක් වෙනවාද (මොවුන් වෙනුවෙන් පෙනී සිටිනවාද?)

අපි මුල් කරුණු දෙක විග්‍රහ කර බැලුවහොත් තම රටේ ජීවත් වීමට ඇති අපහසුතා නිසා ජීවන බරින් මිරිකිලා බදු බරින් පීඩිත වෙලා ඉන්න දුප්පත් ජනතාව තමයි රට යන ඇත්තන්ගෙන් 90%ක ප්‍රතිශතයක් වන්නේ ඇත්තටම ලංකාවේ සිටින උදවිය හිතන දෙයක් තමයි රට යන එවුන් යන්නේ දිව්‍යලෝකේ වගේ සුරපුරයකට කියල. ඒ වගේම හම්බ වෙන්නේ ලොකු ලොකු පඩි, රට ඉඳල එනකොට ගේන ටොෆි, චොකොලට්, චුයින්ගම්, විදුලි උපකරණ අතේ කරේ පුරවපු ස්වර්ණාභරණ ආදිය තමයි මැවෙන්නේ. නමුත් සැබෑ තත්වය එසේ නෙවෙයි කියල එම අත්දැකීම ලබපු කෙනෙක් දන්නවා. අරාබි නිවසක වැඩට එන  සාමාන්‍ය ගෘහසේවිකාවක් උදේ පාන්දර 4ට පමණ නැගිට ගත් පසු රෑ 11ට 12 ට නින්දට යනකම් කරනන් තියෙන වැඩ රාජකාරි මෙතන සඳහන් කලොත් මේ පොස්ට් එක එතැනින්ම ඉවර කරන්න වෙයි. මොකද ඒ කාලය ඇතුලත කරන්නට ලැබෙන රාජකාරි එතරම් විශාල ප්‍රමාණයක් තිබෙනවා. මේ රාජකාරි කාලය රාමසාන් මාස වල වෙනස් වෙනවා අරාබි උපවාස කරන නිසා. මේ වෙලාව ඇතුල තුල ඔවුන්ගෙන් කී දෙනෙක්ගෙන් ගුටිකන්න බැනුම් අසන්නට වෙනවාද? නැති බැරි කමට රට ඇවිත් බැල මෙහෙවර කලත් ඇය ශ්‍රී ලාංකික කාන්තාවක්. රැකියාවක් කලත් ජාතියක් ජන්මයක් හරි ඉතිහාසයක් නැති අරාබින්ගේ ගොදුරක් වියයුතු නැහැ කියන මතයේ මම ඉන්නවා. 

ඇත්තටම අප රටට විදේශ විනිමය ලැබීමේ මුල්ම සහ ලොකුම මාර්ගය තමයි විදේශ ශ්‍රමිකයන්. මහ බැංකුව රජය අය වැය සැකසීමේදී විදෙස් විනිමය කියා පෙන්වන අගයෙන් 60% ක් පමණම මේ සාමාන්‍ය ජනතාවගෙන් ලැබෙන මුදල් වන අතර. අප රටේන් අපනයන වන දේවල් පිළිබඳව මා මෙතැනදී කතා කිරීමට යන්නේ නැති වුනත්. මහාපරිමාණයෙන් අපනයනය වන දේ වන්නේ ශ්‍රමිකයන්ය. ඇත්තටම මේ ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී සමාජයක ජීවත් වුවත් මෙම ක්‍රියාවලිය මම මෙතැනදී වහල් ජාවාරමක් ලෙස හඳුන්වනවා. (වෙනස තිබෙන්නේ පොඩි පඩියක් ගෙවන එක විතරයි)නමුත් විදෙස් ගතවූ පසු ඔවුන්ට වැඩ කිරීමට සිදුවන්නේ වහලුන් ලෙස බව විදෙස් රැකියාවක නිරතවූවන් දන්නවා ඇති. පසුගිය දිනක ස්වර්ණවාහිනී පුවත් අතර වාරයේ පෙන්වූ ලීලා මහත්මියගේ පුවත ඔබ දුටුවා යැයි මා සිතනවා. සැබවින්ම සුරංගනා ලෝක පෙන්වා අප අහිංසක කාන්තාවන් පිට රට පරවන විදේශ රැකියා ඒජන්සි  (වහල් ඒජන්සි) කරුවන් ඔවුනට එහි යම් කිසි කරදරයක් වූ විට හැසිරෙන්නේ ඔවුන්ට එම ශ්‍රමිකයාගේ  වගකීම ඇත්තටම නැති ලෙසිනි. 


පෞද්ගලික අංශය මෙසේ ක්‍රියා කරද්දී අපි මදක් අවධානය රාජ්‍ය ආයතන වන විදේශ රැකියා කාර්යංශය සහ තානාපති කොන්සල් කාර්යාල වෙත යොමු කෙරුවහොත් විදේශ ගතවීමේදී ලියාපදිංචි ගාස්තු (නිල කප්පම්)වශයෙන් 15000ක පමණ මුදලක් අයකරන අතර එය අවුරුදු දෙකෙන් දෙකට අලුත් කිරීමටත් සිදුවෙයි. මුදල් ලබාගැනීමේදී ඉතා යුහුසුළුව ක්‍රියාකරන විදේශ රැකියා කාර්යංශයේ නිලධාරීන් යම්කිසි හදිස්සියකදී කරදරයකදී එම නියුක්තිකයා හෝ නියුක්තිකාව නැවත ගෙන්වාගැනීමට අර තරම් යුහුසුළු නොවන්නේ ඇයිද යන්න විදේශ ශ්‍රමිකයන් හට ඇති ගැටලුවකි. සත්මහල් ප්‍රාසාද තනා (එම ආයතනයේ ගොඩනැගිල්ල) එහි සේවය කරන මහත්ම මහත්මීන් ඔවුන්ගේ සේවය ලබාගැනීමට පැමිණෙන පුද්ගලයින් සලකන්නේ ඔවුන්ගේ වටිනා කාලය කා දැමීමට ආ පුලන්නන් පිරිසකට මෙනි. තානාපති කොන්සල් කාර්යාලද ක්‍රියා කරන්නේ පිට කොන්දක් නැති අයවලුන් ලෙසයි. නමුත් ඔවුන් මොහොතකටවත් නොහිතන්නේ මන්ද ඔවුන්ගේ මාසික වැටුප් ලැබෙන්නේ මේ ශ්‍රමිකයන් විසින් උපයන මුදලින් බව. සැබවින්ම අනෙක් රටවල් වල තානාපති කාර්යාල ඔවුන්ගේ රටේ පුරවැසියන් ගැන දක්වන උනන්දුව කැපවීම ලංකාවේ තානාපති කාර්යාල වල නම් දකින්නට නැති බව කණගාටුවෙන් වුනත් කියන්නට වෙනවා. 

රටවිරු ටැලන්ට් ස්ටාර් කියාගත් එම වැඩසටහනට වියදම් කල මුදල් විදේශ ශ්‍රමිකයන්ගේ සුභසාධනයට යොමු කාලා නම් ගරු දිලාන් පෙරේරා ඇමති තුමාටත් මෙයිට වැඩිය පිළිගැනීමක් ගරු කිරීමක් ලබාගන්න තිබුනා. නළුනිලියන් ගායක ගායිකාවන් පිරිවරාගෙන රටින් රට සංචාරය කරමින් මුදල් නාස්ති කිරීම සැබවින්ම ජාතික අපරාධයක්. ශ්‍රී ලාංකික විදෙස් ශ්‍රමිකයන් සඳහා මෙයිට වඩා විධිමත් වැඩ පිළිවෙලක් සකස් කොට ඔවුන්ට තම අවධානය ලබාදීමට කාලය ඇවිත් තිබෙනවා. අවුරුදු ගානක් තමන්ගේ දාඩිය මහන්සියෙන් හම්බ කරන්න යන එකටත් අපි රජයට බදු ගාස්තු ගෙවලයි යන්නේ. එම රජයට වගකීමක් සහ යුතුකමක් තිබෙනවා මෙම ශ්‍රමිකයන් වෙනුවෙන් පෙනී සිටින්නට. විශේෂයෙන්ම අප රටේ ගැහැණු පිරිමි බේදයක් නැතිව අඩම්තේට්ටම් වලට ලක්වෙන රටක් තමයි සවුදි අරාබිය. අප රජයට කොන්දක් පණ ඇතිව ඒවාට එරෙහිව කතා කිරීමට නොහැකි නම් තවත් ජීවිත විනාශ නොකර එවැනි රටවල් වලට අප රටේ පුරවැසියන් නොයැවීමට කටයුතු කල යුතුයි.

ප.ලි. ඇත්තටම ස්වර්ණවාහිණියේ නිවේදිකාවක් හිටියෙම නැද්ද දන්නේ නැහැ අර බබා පාර්ට් දාන පබාට නිවේදන කටයුතු සහ සභාව මෙහෙය වීම කරන්න දුන්නේ. ඇය සභාව මෙහෙයවූවාද සභාව විසින් ඇයව මෙහෙය වූවාදැයි එම වැඩසටහන නැරඹු උදවිය දකින්ට ඇති. තානාපතිට තානාධිපති ලෙසත් තවත් මෝඩ පාට් කිහිපයක් රඟදැක්වූ පබාලා වැනි උදවිය තමුන්ගේ හැකියාව දැන්වත් තේරුම් ගත යුතුයි. දෙබස් පාඩම් කොට කරන රඟපෑමට දක්ෂ වූ පමණින් නිවේදන කටයුතු (එයත් සජීවී වැඩසටහනක) කිරීමට හෝ රටක් පාලනය වන පාර්ලිමේන්තුව නියෝජනය කිරීමට තමුන් අසමත් බව ඇයට වැටහෙන්නේ නැත්තේ කුමන පාරුවේ පුවක් නිසාවෙන්දැයි කෝරලේ මහත්තයාට ඇත්තේ ගැටලුවකි.